Dziękujemy za owocny rok

Dla nas był to rok owocny z wielu powodów. Cieszymy się, że mogliśmy wypełniać naszą misję – nieść nadzieję tam gdzie jej brakuje i że tak wielu z Was – Drodzy Przyjaciele – dołączyło do nas, po to by wspierać potrzebujących. Kilka słów podsumowania czego wspólnie dokonaliśmy.

Wspólnoty Spotkań: przepis na małe szczęścia

Dworek w Kuraszkowie położony na wzgórzu, otoczony starymi dębami, sadem i nierównościami terenu tworzy malownicze miejsce, idealne by wieść proste życie, odpoczywać, być. Właściwie to tyle robimy na naszych wakacyjnych wyjazdach. I najważniejsze: dużo się uśmiechamy. Nie bez przyczyny nazywamy wspólne wakacje „dniami radości”. Kto z kim odpoczywa? Uczestnicy to osoby niepełnosprawne intelektualnie oraz  ich przyjaciele: wolontariusze. Przyjaciele, po prostu!
 
Do pobrania: 
Biuletyn Emaus, 5 stycznia 2019 r. (wersja pdf)
 
Robert na oboziePrzemek z wolontariuszką podczas obozukleryk Karol z uczestnikiem Dawidem podczas Wspólnoty SpotkańWspólnota Spotkan dla dzieci robi domki z piernikaWspólnota Spotkań dla dzieci robi domki z piernikaEla i Ania myją owoce na agapęklub w papugarniIwona wraz z wolontariuszką na obozie
 
Przemek ma zespół Downa oraz jest niepełnosprawny intelektualnie. Wiele w życiu wycierpiał. Chorował na raka, przeszedł chemię, potem drugą, bo nowotwór dał przerzuty. Wygrał z tą paskudną chorobą. Nadal jednak cierpi na stany lękowe, boi się ciemności. W głowie mamy obraz Przemka, który przychodzi na sobotnie zajęcia Wspólnoty Spotkań wczepiony całym sobą w tatę. 
 
Nic więc dziwnego, że gdy rodzice zapisali syna na nasz letni wyjazd mieliśmy obawy: jak się odnajdzie w obozowej rzeczywistości. Czy w ogóle wsiądzie do autobusu bez taty? Spróbowaliśmy. I każdego dnia obserwowaliśmy jak Przemek się zmienia. W ciągu pierwszych dwóch trzech dni kurczowo trzymał się swojego asystenta. Spał przy zapalonym świetle. W kolejnych dniach napięcie zmniejszało się, uśmiech częściej gościł na jego twarzy. W drugim tygodniu był praktycznie samodzielny i baaardzo radosny. Ot, sens budowania relacji i otwierające działanie Wspólnoty.
 
Historia Przemka pokazuje istotę bycia razem we Wspólnocie. Obecność, towarzyszenie, dobre słowo. To podstawa. Do tego dorzućmy wspólne mycie naczyń, zamiatanie podłogi, zbieranie jabłek w sadzie czyli prozę życia. I mamy przepis na małe szczęścia! Kto chce spróbować jak smakują to zapraszamy na następny obóz letni już w sierpniu 2019 roku.

Dom Rodzinny Św. Józefa: pod własnym dachem

W Domu Rodzinnym Św. Józefa bije serce Stowarzyszenia SPES. Dla wielu z nas życie z ubogimi to nie projekt, który ma swój początek, koniec i rozliczenie dotacji. 

(Na zdjęciu: Wigilia Bożego Narodzenia we Domu Św. Józefa)

Pierwsza w Domu Rodzinnym Św. Józefa zamieszkała Elżbieta. To był wrzesień 2010 roku. Obecnie we Wspólnocie żyją trzy osoby niesamodzielne z niepełnosprawnością intelektualną (ich rodzice i opiekunowie nie żyją) oraz dwóch  socjuszy wspieranych na co dzień przez profesjonalistów, asystentów (wolontariuszy) oraz ich rodziny. Dla wielu z nas życie z ubogimi to nie projekt, który ma swój początek, koniec i rozliczenie dotacji. Nie jest to tylko alternatywa zamieszkania w instytucji, jaką jest typowy dom pomocy społecznej.  To coś więcej. Właśnie jak Serce! 
 
Dosłownie kilka tygodni temu zakończyliśmy remont i wprowadziliśmy się do nowej siedziby Domu Rodzinnego Św. Józefa. Przy wigilijnym stole usiedliśmy już we własnym domu (dotąd wynajmowaliśmy mieszkanie). Oddany do użytku budynek o powierzchni ponad 180 m.kw. jest bardzo nowoczesny. Zespół pięciu łazienek, siedmiu pokoi, jadalni, kuchni, pomieszczenia gospodarczego jest ogrzewany gruntową pompą ciepła a energię oszczędzamy dzięki wentylacji z  odzyskiem ciepła. Mamy też status prosumenta co oznacza, że produkujemy energię elektryczną i odsprzedajemy ją do zakładu energetycznego. Na remont udało nam się pozyskać dotacje w wysokości prawie 80% całej potrzebnej kwoty (ponad 1,3 mln zł) z wiodącym udziałem dofinansowania z rządowego programu dopłat udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Teraz przed nami nie taki łatwy etap urządzania domu… Tak więc Wasza pomoc nadal potrzebna. A może Twoja sytuacja życiowa umożliwia Ci ofiarowanie roku lub dwóch na służbę we Wspólnocie? Zapraszamy!

Warsztat Terapii Zajęciowej: w nagrodzonej akcji społecznej

Uczestnicy Warsztatu Terapii Zajęciowej, osoby z niepełnosprawnością intelektualną, w ramach codziennej terapii zajęciowej produkują budki lęgowe dla ptaków, ekologiczną rozpałkę do grilla oraz szlifują umiejętności życia społecznego. Opracowaliśmy taki model terapii, aby wykonywane czynności były dla uczestników rozwijające i przynosiły satysfakcję. Nasze wyroby są profesjonalnie wykonywane.  W 2018 roku blisko 2.000 sztuk budek lęgowych kupiły od nas Lasy Państwowe.
 

(Na zdjęciu: uczestnicy Warsztatu Terapii Zajęciowej podczas ornitologicznej akcji w roli instruktorów)

Efekty prowadzonej terapii umożliwiły uczestnikom Warsztatu wystąpienie w roli instruktorów w czasie akcji społecznej „Ptaszkowe Love” realizowanej w Centrum Handlowym 3 Stawy w Katowicach. Impreza została uznana za najlepszą akcję społeczną centrów handlowych w roku 2018. W nagrodzonym przez Polską Radę Centrów Handlowych i realizowanym pod patronatem Prezydenta Miasta Katowic przedsięwzięciu, nasze Stowarzyszenie miało status oficjalnego partnera. Wypada skromnie zaznaczyć, iż sednem akcji był instruktaż skręcania budek dla klientów Centrum 3 Stawy udzielony przez uczestników Warsztatu (którzy wcześniej własnoręcznie przygotowali elementy  budek do prostego montażu).

Program Pomocy Dzieciom: osiągnięcia stypendystów

W roku 2018 dwadzieścia dziewięć rodzin opiekujących się dziećmi w ciężkim stanie klinicznym uzyskało pomoc w postaci stałego wsparcia finansowego, stypendiów i specjalistycznego poradnictwa w ramach Programu Pomocy Dzieciom
 
Rodzina Wojnar przed nowym domemrodzina Wojnar - malują pokój Kuba Wokurka w nowym pokojurodzina Szymańskich Tomek Szymański - jego rodzice myją mu głowęWiktoria w nowej łazience
 
Dla Kamila (woj. śląskie) uzyskaliśmy z miasta lokal komunalny na parterze i po remoncie. Przygotowaliśmy projekt aranżacji wnętrza. Pozostało jeszcze dofinansować zakup mebli. Udzieliliśmy także bezpłatnej pomocy prawnej, dzięki której mama Kamila dostała świadczenie pielęgnacyjne – dochód rodziny zwiększył się o blisko 1 tys. zł. miesięcznie. 
 
U Wiktorii (woj. pomorskie) dofinansowaliśmy przebudowę łazienki oraz zakup podnośnika transportowego. Mama bezpiecznie i samodzielnie może kąpać córkę. Dzięki comiesięcznemu stypendium rodzina mogła pozwolić sobie na zaciągnięcie kredytu i wykup mieszkania od miasta. Są spokojni o przyszłość. 
 
Rodzina Jasia (woj. małopolskie) ma swój dom. Wcześniej mieszkali zawsze u kogoś z dala od centrum wsi. Dzięki stypendium tata Jasia podniósł kwalifikacje zawodowe, uzyskał pracę na umowę oraz kredyt na zakup skromnego domku do remontu. Dofinansowaliśmy także remont domu, który rodzina wykonała własnymi siłami. Dziś mają łatwy dostęp do lekarza, apteki, szkoły. Są u siebie. 
 
Rodzina Kuby (woj. podkarpackie) również potrzebowała przebudowy domu, tak aby utworzyć łazienkę od podstaw. Nowa łazienka jest przestronna, sąsiaduje z pokojem dziecka. Mama nie będzie już musiała nosić syna po schodach. 
 
Paweł, Tomek i Jasiu, bracia, którzy chorują na zanik mięśni, także mają łazienkę dostoswaną do ich potrzeb. Dzięki naszej interwencji zarządca bloku ociepli podłogę od strony piwnicy, po to, aby zwiększyć temperaturę w mieszkaniu. To tylko kilka przykładów. Od początku trwania Programu objęliśmy wsparciem 36 rodzin, dla których przekazaliśmy ponad 1,5 mln złotych. 

Ośrodek Pomocy Kryzysowej i Programy Rzecznictwa Praw: zmieniamy rzeczywistość

W 2018 roku udzieliliśmy 1696 porad prawnych i socjalnych, by zmieniać na lepsze sytuację osób w ubóstwie i krytycznej sytuacji życiowej.
 
Pani Agnieszka nie słyszy od urodzenia. Język polski to dla niej język obcy. Nie rozumiejąc zatem pouczenia w urzędzie została oskarżona o nienależne pobranie świadczenia z pomocy społecznej. W trwającym  kilka lat postępowaniu sądowym wykazaliśmy brak winy Pani Agnieszki.
 
(Na zdjęciu: Adwokat Ewa Szwarczuk (po lewej) oraz Państwo Agnieszka i Leon Lerch, klienci Ośrodka)
 
Czy wiesz, że najniższe wynagrodzenie z umowy o pracę jest całkowicie (w 100%) wolne od zajęć komorniczych (z wyjątkiem zajęć z tytułu alimentów)? Dopiero po przekroczeniu dochodu z najniższego wynagrodzenia komornik może dokonać zajęcia. A czy wiedziałeś, że w przypadku umów cywilno – prawnych, zwanych popularnie umowami śmieciowymi, właściwie nie istniało pojęcie kwoty wolnej od zajęcia? My też nie mieliśmy tej wiedzy. Dowiedzieliśmy się o tym od klientów naszego Ośrodka Pomocy Kryzysowej, którzy docierali do nas z rozpaczliwymi prośbami o pomoc po zajęciu przez komornika połowy  lub nawet całego (100%) wynagrodzenia z umowy cywilno prawnej. Wszyscy chyba przyznamy, że w takiej sytuacji niewielu będzie miało motywację, by podejmować zatrudnienie i przez to wysiłek poprawy trudnej sytuacji życiowej. Opracowanie rozwiązań legislacyjnych, korespondencja, liczne spotkania z przedstawicielami władzy ustawodawczej i wykonawczej, podróże do Warszawy… spowodowały, iż nasz projekt zmiany odpowiednich przepisów został uwzględniony i wchodzi w życie 1 stycznia 2019 roku. Od tej pory pracujący na umowach śmieciowych objęci będą ochroną przed egzekucją komorniczą na zasadach identycznych jak zatrudnieni na umowach o pracę.

Pro memoria 2018: ze smutkiem przyjęliśmy informację o śmierci stypendystów Programu Pomocy Dzieciom i uczestników Wspólnot Spotkań

+ Kasjan Lis, stypendysta Programu Pomocy Dzieciom: zmarł 7.02.2018 r. w wieku 7 lat + Daria Tomczyk, stypendystka Programu Pomocy Dzieciom: zmarła 20.02.2018 r. w wieku 12 lat + Patrycja Zazdrzyk, stypendystka Programu Pomocy Dzieciom: zmarła 10.06.2018 r. w wieku 13 lat + Weronika Król, stypendystka Programu Pomocy Dzieciom: zmarła 2.08.2018 r. w wieku 15 lat + Wanda Kufrej, mama Miłosza uczestnika Wspólnoty Spotkań Koszutka: zmarła 28.08.2018 r. w wieku 78 lat + Janina Pałka, uczestniczka Wspólnoty Spotkań Koszutka: zmarła 9.10.2018 r. w wieku 57 lat + Jakub Raff, stypendysta Programu Pomocy Dzieciom: zmarł 24.11.2018 r. w wieku 9 lat + Bogdan Karkoszka, tata Rafała uczestnika Wspólnoty Spotkań Giszowiec: zmarł 17.12.2018 r. w wieku 69 lat.


Kończąc ten list, dziękujemy Wam bardzo za pamięć, modlitwę, obecność, pomoc materialną i służbę. Z Wami nasza Wspólnota jest jak świeca - płonie, spala się, daje światło, a to daje NADZIEJĘ potrzebującym. Bez Was szybko byśmy się wypalili. Bóg zapłać! 

Do pobrania: 
Biuletyn Emaus, 5 stycznia 2019 r. (wersja pdf)

 

 

 

 

 

Tagi:

SPES

  • Non Profit
  • NIW
  • Do Rzeczy
  • Fundacja Nasza Szkoła
  • zthiu
  • adwokat ewa
  • weglosmyk
  • Komitet do spraw pożytku publicznego
  • szip
  • Google
  • Gość Niedzielny
  • prowincja
  • izba lekarska
  • fio
  • seminarium
  • ralus
  • IPS
  • oblaci
  • renovabis
Facebook
Newsletter
Newsletter spes.org.pl

Na podany przez Ciebie adres mailowy przesyłać będziemy najnowsze informacje - zostań w kontakcie!

Możesz pomóc
Możesz pomóc

Włącz się w pomaganie. Osoby niepełnosprawne, w trudnej sytuacji życiowej i materialnej czekają na Twój gest. Szczegółowe informacje w dziale MOŻESZ POMÓC